Katedra powstała na bazie bogatego dorobku Katedry Pedagogiki Muzyki, w której od roku akademickiego 2004/2005 rozpoczęto badania nad kształceniem nauczycieli muzyki - specjalistów Wychowania Muzycznego według teorii E. E. Gordona.

Twórca teorii uczenia się muzyki Edwin E.Gordon był sześciokrotnie w Polsce na seminariach autorskich (Radziejowice 1991, Krynica 1995, Zamość 1998, Bydgoszcz 2001, Ciechocinek 2004, Bydgoszcz 2006), w większości organizowanych przez Katedrę Pedagogiki Muzyki (a wcześniej: Zakład Kreatywnej Edukacji Dziecka), która działała w Instytucie Pedagogiki na Wydziale Pedagogiki i Psychologii w Uniwersytecie Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy. Katedrą od początku kierowała prof. dr hab. Ewa A. Zwolińska.

Pracownicy Katedry prowadzili w tym zakresie badania nad wczesną edukacją muzyczną i jej podstawami w ramach szeroko pojętej edukacji estetycznej. Szczególne miejsce zawiera w nich dorobek badań eksperymentalnych nad audiacyjnym modelem uczenia się muzyki. Jest to jednak jeden z kilku wątków badawczych, które mieszczą się w ramach głównego tematu badawczego: Doświadczanie i rozumienie jakości i ekspresji życia w obszarze świata kultury i świata sztuki.

Obecnie podjęte badania w katedrze dotyczą edukacji estetycznej człowieka, gdzie podstawową kategorią jest „piękno” jako wyobrażenie tego, co ma wartość estetyczną. Podstawowym zadaniem, jakie obecnie realizujemy, jest zatem badanie zjawisk i nurtów estetycznych, rozpoznawanie ich i ocenianie ich wartości dla edukacji (w tym obszarze wychowania literackiego, muzycznego, plastycznego, tanecznego, teatralnego, filmowego). Badania dotyczą różnych procesów edukacyjnych analizowanych w optyce współczesnych zjawisk estetyki i kultury jako przestrzeni doświadczania i rozumienia indywidualnej „ekspresji życia”. Problemy, jakie nas interesują, dotyczą w szczególności:

• badań nad doświadczaniem świata kultury i świata sztuki jako integralnej przestrzeni edukacji;
• analizy stanu edukacji kulturalnej (analiza procesów inkulturacji i upowszechniania kultury, krytycznej refleksji nad przekazem dorobku kultury, wartości i wartościowania znaczeń kultury i sztuki),
• edukacji do sztuki i przez sztukę (z uwzględnieniem analizy różnych procesów edukacyjnych);
• eksperymentalnych badań nad rozwojem muzycznym i audiacją,
• problemów dyscyplinaryzacji wiedzy w tożsamości polskiej pedagogiki muzyki,
• eksperymentalnych badań nad „estetyką ciszy” i „estetyką hałasu” w perspektywie dźwiękowych artefaktów w rzeczywistości edukacyjnej (rodziny, szkoły, instytucji, miast);
• badań nad innowacyjnością programów i narzędzi sztuki w procesie edukacyjnym;
• badań nad dziecięcą ekspresją i twórczością;
• analizy przestrzeni pluralizmu świata kultury i sztuki (w tym problemów łączenia dziedzictwa ze współczesnością);
• badań nad rodziną i rodzicielstwem w kontekście społeczno-kulturowym;
• badań nad aksjologią kultury, estetyki i sztuki.